امام در میدان شهادت
امام با اهل بیت خود وداع نمود به میدان عشق و شهادت قدم نهاد،سپس آنان
را به مبارزه طلبید، هر کسی به میدان قدم مینهاد او را به قتل میرسانید,
گروه زیادی از دشمن را کشت گروه زیادی از لشکر کفر را بدرک واصل کرد.
میجنگید و پیوسته میگفت: القتل اولی من رکوب العار والعار اولی من دخول النار
یکی از راویان خبر کربلا میگوید: به خدا قسم هرگز ندیده بودم کسی را که سپاه
دشمن او را احاطه کرده باشند و فرزندان و اهل بیت و اصحاب او کشته شده باشد
و با این حال قویدلتر و نیرومندتر از حسین (علیهالسلام) بوده باشد. همین که
لشکر بر او حمله میکرد شمشیری میکشید و بر آنان حمله میکرد و آنان همانند
گله گرگ زده فرار میکردند.
حضرت بر آن لشکر که شمارشان به سی هزار نفر رسیده بود حمله میکرد و
آنان چون ملخهایی که پراکنده میشدند و از مقابل وی فرار میکردند, سپس به
محل استقرار خود برمیگشت و پیوسته میگفت:« لا حول و لا قوه الا بالله»